600 öğrencinin hayatı kimin umurunda

Bugün gazetemizde bir haber okuyacaksınız. Okul binasına 1999 depremi sonrası yüzde 69 güçlendirilmesi gerektiği kararı çıkıyor.
Yüzde 40’ı geçerse binanın yeniden yıkılıp yapılması gerek.
Tamam rapor var.
Binanın yapımı için para da var.
Ancak.
Okul arsası belediyenin malı olmuş.
E-5 üzerinde.
Yola yakın.
Ulaşım kolay.
Merkezi yer.
Bu kadar güzel özellikte olan arsaya şimdi okul yapılır mı?
Yapılmaz tabi!
Buraya şahane AVM olur, iş merkezi olur.
Hoş yaptığınız AVM’leri de görüyoruz.
Birisi de Gazete İstanbul’un kiracısı olduğu Beylicium.
İn cin top oynuyor.
Atirus da öyle.
***
Büyükçekmece’ye bağlı Kumburgaz Merkez İlköğretim okulu binasından bahsediyorum.
Bakın bu okulda tam 600 öğrenci eğitim görüyor.
Tamam rantınızın kavganızın canı cehenneme.
Ama.
Şu önümüzdeki sömestr tatilinde bu çocuklara yeni bir yer bulun eğitimlerine orada devam etsinler.
Sonra yeni bina mı yaparsınız, arsayı
devreder misiniz etmez misiniz.
Önce bu çocukları riskli ortamdan, riskli binadan kurtaralım.
***
2007 yılında, İstanbul Valiliği’nce yapılan depreme dayanıklılık raporuna uzman görüşleri okula yüzde 69 yıkılıp yeniden yapılması gerektiği şeklinde rapor sunmuşlar.
Depreme dayanıksız okulların yıkılıp yeniden inşa edilmesi için eski özel idarelerin yerine kurulan, İstanbul Proje Koordinasyon Birimi (İPKB) 'Paramız var binayı yapabiliriz' diyor.
Ancak yönetmelik gereği okulun içinde bulunduğu aynı arsaya ödenek çıkarıyor.
Okulun arsası ise köy muhtarlığından belediyeye geçtiği için Büyükçekmece Belediyesi’nin malı görünüyor.
Belediye, ‘alın size arsa’ diyerek 600-700 metre mesafe uzakta başka bir arsa öneri-yor. Bu arsaya İPKB bina yapamadığı için şimdi bir de hayırsever bulunması lazım veya belediye kendi bütçesinden yapacak.
Üstelik bu okulun binası yıllar önce bir de tadilat ve boya badana yapılarak isim değişikliğine uğramıştı.
Dönemin Kumburgaz Belediye Başkanı Hayri Erçağ tarafından bazı tadilatlar ve boya badana yapılarak Mehmet Erçağ Ticaret Meslek Lisesi adını almıştı. Daha sonra Kumburgaz’ın arka tarafında bir ilk okul binası yaptırılmış, 9-10 yıl bu okulda ilk öğretim eğitimi verildikten sonra, ulaşım zorluğundan dolayı bu iki okul yer değiştirilmişti.
***
Diyeceğimiz şu.
Bakın hepimizin en değerli varlıkları çocuklarımız değil mi?
İtirazı olan var mı?
Yok.
O halde bu çocukların hayatı çok önemli.
Ve bu çocukları artık bu çürük binaya sokmayın.
Yapın yıkın ne yaparsanız yapın.
Bu çocuklar artık riskli binada sağlıksız eğitim yapmasınlar.
Hadi ‘eğitimci başkan’ göster kendini.
El at bu konuya.
Bak daha yazımızın başında hiç değindik mi bu özelliğine.
Çünkü ortada hassas bir durum var.
Can var.
Hayat var.
Çocuklarımız var.

Bu konuya 15 günlük tatil boyunca değineceğimizi de söyleyerek şimdilik susalım.