Canım annem

Canım annem! Tek bir hücreyle başlattın hayatımı. Bir iki, dört, sekiz derken dokuz ay on gün sonra dünyaya getirdin beni. Önce hayatın kuralını öğrendim. Doğmak, yaşamak ve ölüm hepsi bu kadar. Bugün var olan can, yarın olmayacak. Allah’ın verdiği emanet bu, kimse bilemez ki ne zaman alacak.

Canım annem! Şu kısacık hayatta “Anneler Gününü” usulca kutlayayım diyorum. Kimseyi İncitmeden sade ve sessizce. Kimsenin gözüne sokmadan gizlice baş ucuna bırakmak istiyorum çiçekleri. Sadece sen bil sen kokla istiyorum o rengarenk buketleri.

Canım annem! Hiçbir annenin, boy boy evlatlarıyla resimlerini atmasını da istemiyorum. Hiçbir annenin önünde dağ yığını gibi duran hediyeleriyle kahkahalar atarak pozlar vermesini de istemiyorum.

Öksüzleri yetimleri düşünüyorum canım annem. Annesinin mezarı dahi olmayan minicik yavruları düşünüyorum. Anne kokusunu hiç bilmeyen, annesini hiç tanımayan, görmeyen evlatları düşünüyorum. Evlat sahibi olamayan ama kalbinde annelik duygusuyla yanıp tutuşan aileleri düşünüyorum.

Canım annem! Her anneler gününde kendi günlerini unutup, evlatları için içi yanan ve gözyaşlarına boğulan anneleri düşünüyorum. Vatan uğuruna şehit olan, evlatlarını toprağa veren şehit analarımızı düşünüyorum.

İdeolojisi, nedeni, sebebi her ne olursa olsun bir annenin, evladının ölümünü yaşaması kadar daha büyük bir acı yoktur dünyada. Bunu en iyi yüreği yangın yerine dönmüş annelerden başka kim bilebilir ki?

Emniyet güçleri ile PKK üyeleri arasında yaşanan çatışmada PKK'lıların saldırısı sonucu hayatını kaybeden Eren Bülbül’ün annesini düşünüyorum.

İETT otobüsüne molotofkokteyli atılması sonucu yanarak yaralanan ve 29 gün komada kalıp Melek olan lise son sınıf öğrencisi Serap Eser’in annesini düşünüyorum.

"Çok acı çekmiştir kızım, keşke kurşunla öldürselerdi." Diye feryat eden Özgecan Aslanın annesini düşünüyorum.

Canım annem! Onları düşünerek kutlamak istiyorum senin “Anneler Gününü” kimseler bilmeden sessizce…

Gelin siz de öyle yapın. İçinize çekin annenizin kokusunu ama kimse duymasın, kimse bilmesin olmaz mı? İncitmeyin daha fazla kimseyi. Pencereden anne diye bağırmayın mesela. Düşünün annesi olmayanın neler hissedeceğini. Düşünün evladını kaybeden annelerin hislerini.

Anneler! sahi bir güne sığar mı ki?
Annesi sağ olanlara her gün anneler günü değil midir ki?

Bu anneler gününde, siz yine de sessizce kutlayın annenizin en güzel gününü. Nasıl olsa 364 gününüz daha var. Unutmayın! Onlar bizim en kıymetlimiz en değerlimiz onlar bizim herbişeyimiz.
Sağlıcakla…