Yavuz Sultan Selim Han'ın ihanete cevabı

Bir gün Padişah Yavuz Sultan Selim pazarda gezerken keklik satılan bir tezgah görür ve keklik satılan tezgaha yönelir. Bütün keklikler 1 altındır fakat bir tanesi ayrı bir kafes içinde ve 100 altındır.
Yavuz Sultan Selim sorar:
-Bunlar 1 altın da bu neden 100 altın?
Satıcı:-Hünkarım 100 altınlık olan ötüşüyle diğer keklikleri kendine çeker ve yakalanmalarını sağlar.
Yavuz Sultan Selim 100 altını çıkarıp adama verir ve-Ver o kekliği bana! der.
Herkes şaşkınlık içinde ne yapacak acaba koca Padişah bir kekliği diye düşünürken Yavuz Sultan Selim kekliğin kafasını tuttuğu gibi gövdesinden ayırıverir ve der ki:
-Kendi ırkına ihanet edenin sonu budur!
Ardahan'ın keklikleri kimlere çalışır?
İstanbul'daki Ardahanlıların birçoğunun Esenyurt'ta yaşadığını biliyoruz. İstanbul'da dolaşırken Ardahanlıların Esenyurt'un yanısıra en çok yaşadığı ilçelerinin birinin de Sancaktepe'nin olduğunu görmek mümkün.Hatta Esenyurt'ta Kars ve Iğdırlıları yanına koyup, 'Biz Esenyurt'ta birinciyiz' diye hava atıp, başta siyasal olmak üzere hayatın her alanında sonuncu olan Esenyurt'taki Ardahanlılar da bilmeli ki İstanbul'daki Ardahanlıların en çok olduğu yer ve birbirleriyle en iç içe olduğu yer İstanbul'un Sancaktepe ilçesidir.Yani sadece Ardahanlılar olarak nüfus bakımından 1. oldukları yer Esenyurt değil, tam tersi Sancaktepe ilçesidir.Peki, '39 İlçesi bulunan İstanbul'un diğer ilçelerinde durum nedir?' diye soracak olursanız eğer 'vallahi hemen her ilçede varız ama gelin görün ki bu İstanbul'da onca Ardahanlının varlığı, çokluğu gibi keklikleri de çok' derim.
Ve bu kekliklerin Ardahanlılar dağıtmak, bir araya gelmemeleri için nüfuslar Ardahanlılardan kat kat az olanlarca kullanılıp beslendiğini de iyi bilirim derim.Bunun en açık örneği de bugünden itibaren biraz daha yoğunlaşacağım Sancaktepe ilçesinde yaşandığını da söyleyebilirim.Çünkü Ardahanlıların yoğun yaşadığı İstanbul'un bu ilçesinde Ardahanlıların bir araya gelmemesi için görevlendirilen kekliğin neler yaptığını, Ardahanlıları bölüp, parçalayıp, yenecek bir lokma haline getirmek için çabalayan kekliği Ardahanlılara bizzat anlatılmalı derken sizinde yukarıda ki keklik masalını okumanızı rica edeceğim..