Kurban bilinci

Özellikle 5-9 yaşlarında babanız annenize bağırdığında, dövdüğünde, kaba davranıp ezdiğinde, değersiz kıldığında ya da terk ettiğinde siz buna şahit olmuşsanız anneyle kendinizi özdeşleştirip onun çaresizliğini alıyor yani bir karakter haline getiriyorsunuz. Bu sahne kalıcı bir duygusal kayıt yaratıyor ve ilişkilerinizde kurban bilincine sahip oluyorsunuz. Kurban bilincinde değersiz olmayı daha o yaşlarda siz seçmiştiniz. Eğer birisi sizi gerçekten çok seviyorsa o kişiyi sevmemek için nedenler-kusurlar bulacaksınız, hem de çok çok kısa bir sürede. 
Eğer kurban bilincine sahipseniz kendinizde birşeyi değiştirmek için teşebbüs etmeyeceksiniz. Ne özgürleşmeyi ne gerçekten sevmeyi, ne de gerçekten mutlu olmayı öğreneceksiniz. "Kurban bilinci," kendini (ruhunu) sevmeyen demek. Sürekli size tahakküm eden, despot insanları hayatınıza çekecek ve siz o kurbanı oynamaya devam edeceksiniz. 
Çünkü bundan zevk alıyorsunuz, büyük acılar da yaşasanız mutsuzluktan büyük zevk alıyorsunuz. Bu bilinci reddedemezsiniz. Bu bilinci reddetmek annenizi reddetmekle eşdeğerdir. Anneniz size nasıl olmanız gerektiğini gösterdi bunun dışına çıkamazsınız. Çünkü onu sevdiniz, o sizin modeliniz. Hayatınıza onlarca erkek de girse siz kurban bilincine sahip olmanız nedeniyle erkeğin size acı vermesini bekleyecek acı vermiyorsa, o yapıda biri değilse onu tahrik etmek için elinizden geleni yapacak ve onun dengesini bozacak ve delirteceksiniz. 
O ya size sert davranmaya başlayacak- ki bu durum kendinizi yani kurban bilincini bulmanız demektir ve bundan aynı zamanda acı duyarken, hayatınızda istediğiniz gibi biri var diye de zevk de alacaksınız. Ya da o adam saçmalıklarınıza tahammül edemeyip gidecektir. İnsan algılarına göre davranan bir varlık. Siz kurban bilincine sahipseniz adam size eziyet ettiğinde, onun sizi sevdiğine dair kanıtlar üretmekten de geri kalmayacaksınız; "Seviyor ki yanımda, o kadar eziyet etmeme rağmen gitmiyor. Canımı yakıyorsa sevdiği için yakıyor" gibi. Kurban bilincine sahip kişi sadece kişileri değil olumsuz olayları da hayatına çekecektir. Kişi asla kendisiyle yüzleşmeyecek, kendine yalanlar söyleyecektir. Her daim başkaları suçludur. Her daim o şanssızdır. Kişinin korkudan kurtulması yaşamın içine korkusuzca girmesi zorunludur. 
Dönüşümü isteyecek ve inancını besleyecek olan da yine kendisidir. Kurban bilincinden çıkmak için kurban olduğunu düşünen kişi egosunu ve acısını fark etmeli ve yardım almaya karar vermeli. Kişi bu sorumluluğu alıp harekete geçmelidir. Kurban bilincine sahip kişinin farkındalık eğitimiyle birlikte çocukluğundan beri taşıdığı olumsuz duygunun da temizlenmesi, anneyle bağının da koparılması gerekmektedir.  Erkek egemen toplumda ne yazık ki kadınların yarısına yakını kurban bilincine sahip. Neredeyse diğer yarısı da sevgiliye değil, aileye kurban olmuş vaziyette. O kişiler de aileyle görüşüp tatlılıkla, olmazsa asilikle kendi özgürleşmesini ve sonucunda mutluluğunu sağlamalıdır.