Biz kardeşiz demeye geç kalmayalım!

Köşe yazımın başlığı değerli bir dostumun önerisiyle hayat buldu.

Köşe yazımda kardeşlik duyguları gelişmekte olan ve sürekli kaşınan bir yarayı kaleme alacağım.

Kürt ve Türk zaten dikkat ederseniz aynı harflerden oluşan iki dil, iki kültür, tek vatanları olan iki kardeş… Irk desen zaten aynı çok geçmişe gidersek ortada ayrı gayrı hiç yokmuş ne olduysa son 40-50 yılda oldu desek yanlış olmaz.

“Niye girdik bu konuya?” dediğinizi de duyar gibiyim.

Çünkü ne olduğu belirsiz kişiler kendince bir yara oluşturmuş ve onu durmadan kaşımaya devam ediyor. Biz motifleri nakış gibi birbirine işlenmiş bir milletiz. Net olarak söyleyeyim Kürtler Karadeniz’den, Karadeniz Doğudan, Egeliler Güneydoğu’dan, Güneydoğu Trakya’dan kız almışlar. Bu saatten sonra bir birini kırdırmanın imkansız olduğunun kanaatindeyim.

Çok açık belli kafatasçılar halen Kürt kardeşim diyemediği gibi bazı kafatasçılarda Türk kardeşim diyemediğini de bilmiyor değiliz.

Hal böyle olunca şu konuya deyinmeden devam edemeyeceğim. Ükemizde yüzbinlerlerce Suriyeli mülteciler var dost mu, düşman mı oldukları belli olmayanlar da vardır mutlaka. Binlerce Somali, Afrika, İran, Bulgaristan, Azerbaycan gibi ülkelerden göç alıyoruz. Özellikle son zamanlarda Afkan göçünün hedefinde olan bir ülke konumundayız. Biz insanlık adına belirli sürelerle onları ağırlıyor olabiliriz. Lakin bu göçleri kontrol altında tutmalıyız.

Bu hızla kendi ülkemizde yerli mülteci konumunda olacağız.

İşte hal böyle olunca bir birine kardeş demekten yoksun olan kafatasçılar birbirine mi yoksa Afkan Suriyeliye mi kardeşim diyecekler?

Uzun lafın kısası demem odur ki biz Türkiye Cumhuriyeti olarak nice hayasız akına dur demişiz. Topraklarımız için can verip can aldık onlarca sefere çıkıp bu günlere öyle geldik.

Şimdi sorarım size bir ülkenin 5 milyon vatandaşı kendi topraklarına vatanına çıplak elleri ile sahip çıkamıyorsa çocuklar kadınlar hariç bırakacaksın orada kalsınlar. Yaşı 18 olan mültecileri de toprakları için savaşa katılmak üzere sınır dışı etmek gerekmektedir.

Gel gelelim biz bize ya kardeş gibi bir birimizi seveceğiz, birlikte yaşayıp gideceğiz yada ahmaklar gibi yok olup gideceğiz.