Yarınlarımız gençlerimizdir

Bir şekilde lüks harcamalara ve yurt dışı keyfi gezilere fantazi harcamalar yapılıyor. En lüks katlar yatlar alınıyor satılıyor.
Kurumsal firmalar yıllık kar bilançolarını belirtip övünürken milyarlar kazandıklarını reklamize ediyorlar. Övüne övüne ancak onları analiz etsek incelesek hatta sorsak kaç öğrenciye burs verip okutuyorlar diye, inanın hayal kırıklığına uğrarız.
Birçok kişi bu tezime itiraz edip eğitim ve öğretim devletin politikası ve görevidir diye itiraz edebilirler katılıyorum mutlaka Milli eğitimin olmazsa olmazıdır. Ancak bunca saya saya bitirlemiyecek kadar çok para kazananlar öğrenci okutmaya ve burs vermeye de bir fon ayırmalarının sakıncası ne diye sormak da istiyorum.
Gençlerin eğitimine ve öğrenimlerine harcanacak bir miktar para yahut ayrılacak fon’un dönüşümü parayla maddeyle ölçülemeyecek kadar da hayati önem taşımaktadır.Bu burs konusu elbette ki sıfır oaranında değildir. Bir basın mensubu olarak araştırdım burs verenler var gerek kişi bazında gerekse kurumlar bazında ancak mikro bazda ve çok az sayıda olmalarından ötürü bu haftaki köşeme taşıma gereği duydum.
Eğitilmeyen okutulmayan gençlerimiz hayata atıldıklarında ne iş yapabilirler hayatlarını ve istikballerini nasıl kazanırlar en önemlisi de bu sayıları yüzbinleri aşan bu gençler potansiyel olarak suç ve suç örgütlerine yem olmuyorlar mı?
Cumhuriyet kuruluşu itibariyle yüzyılı doldurmasına ramak var çok az var şurda neren bakılsa beş yıl var bir sırı doldurmasına. Peki bunca uzun yıllardır kurulan cumhuriyet yönetiminde; Nobel ödülü almış kaç Türk bilim adamı var normal şartlarda bir asırda onlarca olması gerekmiyor muydu? Peki onlarca Nobel ödülü almış Türk bilim adamımız var mı şüphesiz ki yok ama olmalıydı.
Bizler ülkemizde kütüphanelerin çok sayıda olmasından ötürü mü sevinmeliyiz yoksa hapishanelerin çoğalmasından mı bu konuyu adam akıllı masaya yatırdığımızda çok üzücü istatistik verilerle karşılaşırız. Sosyal sosyoloji ve sosyal psikoloji yabana atılmaması gereken birer farklı bilim dallarıdırlar ve parelel giderler.
Oysa suç ve suç unsurlarını en aza indirgemenin olmazsa olmazı şüphesiz ki eğitimdir öğrenimdir. Ülkemiz bu konuda malesef normal normlarla kıyaslandığında olması gereken statüde değil. Bu konu fazlasıyla önemli olup yarınlarımız olan gençlerimizin eğitilmelerinde inanın gerek birey olarak gerek toplum olarak özelliklede bütçeleri ve kazançları hayli yüksek olan kurumlara çok büyük görevler düşmektedir diye düşünüyorum. Gittikçe azalan hapishaneler, suçlar ve tam aksine yükselen eğitim bilim artan bilim insanlarımızın çoğalması en büyük ideal         olmalıdır.